Bu bayramda gelemedim anne BU BAYRAMDA GELEMEDİM... Yine yağmurlu bir bayram sabahı.. Bulutlar sana mı ağlıyor annem Neden gündüzlerin böyle karanlık? İçime hüzünler yağıyor annem... Kaç bayram geçti..öpemedim elini.. Sevdiğin çicekleri getiremedim Kurudu menekşelerin,büyütemedim anne.. Büyütemedim hasretinden gayrı hiç bir sancıyı.. Acıyı dindiremedim anne, ateşi söndüremedim Bu bayram da gelemedim, bu bayram da gelemedim Bu bayramda gelemedim öpemedim elini Oysa ellerin ellerin herşeyimdi Ekmeğimdi ellerin Bilsen nasıl özledim, hüzün rengi gözlerini.. Seni özledim anne sesini nefesini... Sabahları reçel sürmeni ekmeğime çayımı demlemeni... Üşüdün mü? Hasta mısın demeni özledim anne.. Pencereden beklemeni.. Coşku dolu bir bayrama sabahı gülerek kapıyı açmanı.. Sarıp sarmalarını özledim anne Kızmaların ardından bağışlayanlarını Affetmeni özledim anne affetmeni.. Affet!..Bu bayramda gelemedim,gelemedim... Yine yağmurlu bir bayram sabahı Şimdi senden çok uzatayım Göz yaslarım söndürmüyor hasretini Yanmaktayım anne kanamaktayım Dört yanım karanlık dört yanım duvar Sonradan kormuş ayrılık,yeni anlamaktayım Bu bayramda gelemedim çok uzaktayım çok uzaktayım Bu bayramda gelemedim öpemedim elini Yüzüne yüz süremedim. Ciğerler dolusu kokunu çekemedim içime Sensizlik türküsü dolardı dilime Söyleyemedim anne söyleyemedim Anam..Anam...Anam diyemedim Ah anne! Ah anne!...öyle özledim ki!... Sızlar burnumun direği bilemezsin Bilemezsin anne, göremezsin Anasızlık en büyük yalnızlıkmış... Soğuk duvarlar ardında sağlamalarımsın Dert ortağımsın yanımda olmasamda... Bitmeyen bir hasret dinmeyen bir sızısın içimde Bilsen nasıl özledim Hasta yatağımda sıcak çorbanı özledim anne Baş ucumda ilaç olmanı ateşime bakmanı özledim anne Her şey bir tarafa her şey bitarafa Dualarını özledim anne dualarını Sen anasın sen anasın anne ağlarsın,beni anlarsın Hakkını helal et!.. Bu bayramda gelemedim bu bayramda Gelemedim! SEBNEM KISAPARMAK.

Unut Beni Can bu kaçıncı gece hasretinle yandığım kaçıncı gece yıldızları yıkadığım,göz yaşlarımla mesafeler yırtıldı hıçkırıklarımla bosnalı kadınlar duydu feryadımı sen,sen duymadın mı can.... ne vardı bu kadar uzak yerlerde açacak benden uzak o iklimlerin benden uzak o şehrin kahrolası o kalabalıkların benim kadar ihtiyacı mı vardı sana benim kadar hasret çekti mi.. kahrolası o şehrin semaları benim kadar yandı mı.. ne var dı can....ne vardı uzak iklimlerde açacak..... ne vardı kendimizi bu kadar kahredecek kara trenler umut olmamalıydı uzayan yollarda kalmamalıydı bakışlar dünya bir tek nokta olmalıydı can bir tek noktada doğmalıydık dönüp dönüp sana varmalıydı yollar ben hep hasret türküleri söylememeliydim sen hep hasret şiirleri okumamalı hasret diye bir söz olmamalıydı lügatlerde geceler boyu hergün göz yaşlarımla ıslanmamalıydı yıldızlar. Gönlüm bu sevdaya dar gelir oldu boğuyor karanlıklar can mesafeler kurşun oldu amansız feryadıma şahit oldu yıldızlar can.....can...... hasretin ağır bir yük omuzlarımda ben çekmekten usandım sen usanmadın mı? bildim bitmeyecek bu hasret uzak iklimlerde açmış iki çiçeğiz hangimiz gelsek diğerinin yanına kuruyup,kaybolacağız.. ben kıraç topraklara döndüm can ben kurumuş dereler gibiyim ıssız mağaralarda kaldı umudum belli bu sevda kahredecek bizi unut be can unut bu sonu gelmez sevdamızı.. bırak yeni güneşler doğsun semalarında bulutlar gizlemesin yıldızlarını yeniden başlasın herşey yeniden doğ,bensiz şafaklarda. Unut can unut senin için yazdığım sevda şiirlerini de ki;bir rüya idi bitti de ki;bir hayaldi solgun aynalarda yansıyan de ki;bir romandı sonu koskoca bir hiçle biten unut beni can unut vakit varken.... Bırak hasretin bana kalsın varsın cehenneminde kavrulsun gönlüm ben yine her gece saçlarını koklayayım uzak yıldızlarda gözlerimde takılı kalsın hayalin sen unut can sen unut kahredersem,milyon kere kahrolayım....   Mehmet Taş

Seni Seviyorum Ne güzel sey seni seviyorum demek Sevdigini söyleyebilmek ne güzel Her baharda gece gündüz her saniye Seni seviyorum Seni seviyorum Seviyorum seni diyebilmek ne güzel Bir kere sevdaya tutulmayagör Ateslere yandiginin resmidir Asik dedigin mecnun misali kör Ne bilsin alemde ne mevsimidir Çünküsü yok nedeni yok sevmenin Zamani hiç yok, dakikalar zaman üstü Utangaç bir gecenin kucaginda Yagmurlar vuruyor pencereme Askin vuruyor kalbimin kiyilarina Gecenin bu çildirtan yalnizliginda Askin ayak seslerinin duyuyorum yüregimde Ve hasretin içimde Seni seviyorum Sesinin duymak istiyorum uyumadan önce Sabahlara kadar konusmak Hiç kapatmamak telefonu Ayni düslere uyumak sonra Ve uyanmak ayni günese Bir kere sevdaya tutulmayagör Ateslere yandiginin resmidir Asik dedigin mecnun misali kör Ne bilsin alemde ne mevsimidir Daha bir güzellestim son günlerde Gözlerimin içi parliyor Kabima sigdiramiyorum aski Gülmek geliyor içimden Sokaklarda kosar adim yürümek Tanidik tanimadik herkese selam vermek Merhaba ülkemin güzel insanlari Hepinize hepinize merhaba Sizi de seviyorum Yagmuru, denizi, kokusunu topragin Gökmavisinde güvercinleri, martilari Dag eteklerinde gelincikleri seviyorum ates kirmizisi Bin dallilariyla köy kizlarini Ve elleri hamur kokan analari Hepsini sende seviyorum Seni seviyorum Bir kenara mahsun çekilen içim Yemeden içmeden kesilen içim Sensiz/yarsiz uykuyu haram bilen için Ayrilik ölümün diger ismidir Senin sevdigin gibi topluyorum saçlarimi Siyah kazagimi daha çok yakistiriyorum kendime Ve daha çok seviyorum limonlu çayi Senin sevdigin herseyi seviyorum Türkülerini memleketinin Feneri ve kara kartali senin için Davamizi ve siiri sende seviyorum Seni seviyorum Iyi ki dogdun Iyi ki varsin Dogum günün kutlu olsun Seni çok seviyorum Seni çok seviyorum Yasamaksa seni sevmek Ben hiç ölmedim Seni seviyorum  Sebnem Kisaparmak  Keskeleri Çikardim Hayatimdan Keskeleri çikardim hayatimdan eyvallahlar bana göre degil artik bana göre degil pismanliklar keskeleri çikardim hayatimdan. ben seni unuturum sevdigim ela gözlerini bir bardak rakiya gömerim anilari içime yillar önce bir temmuz gecesinde zamansiz bir yagmur altinda baslayan o zamansiz askimizi unuturum ben seni unuturum sevdigim zaten hayat bir yalan. gece agir agir sirtini vermekte sabaha üzerimde eskiden kalma bir sevdanin yorgunlugu yüregimin kara kapli defterinde sararmis sayfalarin arasinda bir adamin yillar arkasinda kalmis suskunlugu var ve küskünlügü hayata o ki kapanmis bir kapi umutlarima çaresizlige bir geçit durma hadi gözlerimden de çekip git çek git gecelerimden bir daha girme düslerime kanima girme artik yeter git. kimseler bilmez geceden baska yine yalnizim sokaklar dolusu insan içinde bir ben bir ben yalnizim. gece agir agir sirtini vermekte sabaha ne firtinalar kopar yine içimde bu sevda yakar yüregimi yikar derinden susar içimdeki agitlar geceler inadina susar ben susarim. an gelir zamanlar dolusu aglarim aglarim çocuk gibi ihanet karasi gecelerde kivrandirir bir sanci kahpe bir kursun gibi arkadan vurur yalnizlik sabahlara kadar aglarim aglarim ölesiye. neden içi karanlikti bu kadar gecelerin neden geceler umut tasimaz sabaha ve neden aglatir beni bu uzun yolculuklar yeter artik yeter buraya kadar keskeleri çikardim hayatimdan eyvallahlar bana göre degil bana göre degil yerli yersiz aglamak madem ki bir kez yasaniyor bu hayat kilicimi çektim kinindan kusandim cesareti ve bitirdim esareti gömdüm denizlere. keskeleri çikardim hayatimdan eyvallahlar bana göre degil artik anladim ki insan her an sevebilir mevsimsiz açan bir çiçek gibi dirilir yeniden keskeleri çikardim hayatimdan. geleceksen bugün gel yarin çok geç olabilir.  Sebnem Kisaparmak  Zalim Bu siir sanadir iyi dinle... Dinle ki, Bana dair ne varsa Ve ne varsa yalan yanlis yasadigimiz Hersey ama hersey yüzlesecek bu misralarda... Bugün haber aldim senden Defalarca çarpip nefretin kapilarini Sokaklara vurdum kendimi. Serseri kaldirimlar ayagima dolasti, Yalanlarla soguttum yüregimi Kahrettim, kan kustum ama hep sustum Bilir misin kaç kereler seni düsünüp de, Gizli gizli agladim, Sen ki celladi olmustun hayallerimin Umutlarimin katili... Ve genç bir ömrün acimasiz azraili Her gece çalip rüyalarimin kapisini Beni dirhem dirhem öldürdün Dünyayi dar edecektim sana Önümde diz çöküp yalvaracaktin Bensizligin acisi oturdugunda içine Yoklugum ilmek olup dolandiginda boynuna Ipini çekecektim, olmadi yapamadim. Bilir misin kaç kereler seni düsünüp de, sana içtim Serefine degil, serefsizligine... Ben seni mi sevmistim? Sabahlara kadar aglayip kuruttugumda göz yaslarimi Kimse sormadi halimi, kimse acimadi. Sarkilarla dertlestim birbasima... Unuttum deyip kutladigimda sensizligi Silmek için gözyaslarimi aynaya her baktigimda Gözlerimde seni buldum. Basucuma resmini koydum, Nasil da acimasizdi bakislarin Nasil da zalim, Ben seni mi sevmistim? Kirik dökük bir bahar mi kalacakti senden geriye Ve ihanetin hiç dinmeyen sancisi... Seni benden çalacaklar miydi? Bir kus gibi uçup gidecek miydin yüregimden, Bir daha dönmeyecek miydin? Hangi kahpe kursunla bitti bu mavi sevda? Aglamak neyi degistirir ki Hersey bitti artik hersey bitti Sen hayallerimin celladi, Umutlarimin katili ve zavalli bir ömrün acimasiz azraili, Beynimdeki tek kursunla vurdum kendimi, Gelip alabilirsin emanetini...  Sebnem Kisaparmak

AKŞAM ERKEN İNER MAHPUSHANEYE   Akşam erken iner mahpushaneye.   Ejderha olsan kar etmez.   Ne kavgada ustalığın,   Ne de çatal yürek civan oluşun.   Kar etmez, inceden içine dolan,   Alıp götüren hasrete.   Akşam erken iner mahpushaneye.   İner, yedi kol demiri,   Yedi kapıya.   Birden, ağlamaklı olur bahçe.   Karşıda, duvar dibinde,   Üç dal gece sefası,   Üç kök hercai menekşe...   Aynı korkunç sevdadadır   Gökte bulut, dalda kaysı.   Başlar  koymağa hapislik.   Karanlık can sıkıntısı...   "Kürdün Gelini"ni söyler maltada biri,   Bense volta'dayım ranza dibinde   Ve hep olmayacak şeyler kurarım,   Gülünç, acemi, çocuksu...   Vurulsam kaybolsam derim,   Çırılçıplak, bir kavgada,   Erkekçe olsun isterim,   Dostluk da, düşmanlık da.   Hiçbiri olmaz halbuki,   Geçer süngüler namluya.   Başlar gece devriyesi jandarmaların...   Hırsla çakarım kibriti,   İlk nefeste yarılanır cıgaram,   Bir duman alırım, dolu,   Bir duman, kendimi öldüresiye,   Biliyorum, "sen de mi?" diyeceksin,   Ama akşam erken  iniyor mahpushaneye.               Ve dışarda delikanlı bir bahar,   Seviyorum seni,   Çıldırasıya...                   Ahmed ARİF

AY KARANLIK      Maviye     Maviye çalar  gözlerin,     Yangın mavisine     Rüzgarda asi,     Körsem,     Senden gayrısına yoksam,            Bozuksam,     Can benim, düş benim,     Ellere nesi?     Hadi gel,     Ay karanlık...     İtten aç,     Yılandan çıplak,     Vurgun ve bela     Gelip durmuşsam kapına     Var mı ki doymazlığım?     İlle  de ille     Sevmelerim,     Sevmelerim gibisi?     Oturmuş yazıcılar     Fermanım yazar     N'olur gel,     Ay karanlık...     Dört yanım puşt zulası,     Dost yüzlü,     Dost gülücüklü     Cıgaramdan yanar.     Alnım öperler,     Suskun, hayın, çıyansı.     Dört yanım puşt zulası,     Dönerim dönerim çıkmaz.     En leylim  gecede ölesim tutmuş,     Etme gel,     Ay karanlık...                            Ahmed ARİF

ANADOLU     Beşikler vermişim Nuh'a    Salıncaklar, hamaklar,    Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,    Anadoluyum ben,    Tanıyor musun ?    Utanırım,    Utanırım fıkaralıktan,    Ele, güne karşı çıplak...    Üşür fidelerim,    Harmanım kesat.    Kardeşliğin, çalışmanın,    Beraberliğin,    Atom güllerinin katmer açtığı,    Şairlerin, bilginlerin dünyalarında,              Kalmışım bir başıma,    Bir başıma ve uzak.    Biliyor musun ?    Binlerce yıl sağılmışım,    Korkunç atlılarıyla parçalamışlar    Nazlı, seher-sabah uykularımı    Hükümdarlar, saldırganlar, haydutlar,    Haraç salmışlar üstüme.    Ne İskender takmışım,    Ne şah ne sultan    Göçüp gitmişler, gölgesiz!    Selam etmişim dostuma    Ve dayatmışım...    Görüyor musun ?    Nasıl severim bir bilsen.    Köroğlu'yu,    Karayılanı,    Meçhul Askeri...    Sonra Pir Sultanı ve Bedrettini.    Sonra kalem yazmaz,    Bir nice sevda...    Bir bilsen,    Onlar beni nasıl severdi.    Bir bilsen, Urfa'da kurşun atanı    Minareden, barikattan,    Selvi dalından,    Ölüme nasıl gülerdi.    Bilmeni mutlak isterim,    Duyuyor musun ?      Öyle yıkma kendini,    Öyle mahzun, öyle garip...    Nerede olursan ol,    İçerde, dışarda, derste, sırada,    Yürü üstüne - üstüne,    Tükür yüzüne celladın,    Fırsatçının, fesatçının, hayının...    Dayan kitap ile    Dayan iş ile.    Tırnak ile, diş ile,    Umut ile, sevda ile, düş ile    Dayan rüsva etme beni.    Gör, nasıl yeniden yaratılırım,    Namuslu, genç ellerinle.    Kızlarım,    Oğullarım var gelecekte,    Herbiri vazgeçilmez cihan parçası.    Kaç bin yıllık hasretimin koncası,    Gözlerinden,    Gözlerinden öperim,    Bir umudum sende,    Anlıyor musun ?                                                                                                         Ahmed ARİF

İÇERDE    Haberin var mı taş duvar?   Demir kapı, kör pencere,   Yastığım, ranzam, zincirim,   Uğruna ölümlere gidip geldiğim,   Zulamdaki mahzun resim,   Haberin var mi?   Görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,   Karanfil kokuyor cıgaram   Dağlarına bahar gelmiş memleketimin...                                            Ahmed ARİF

HASRETİNDEN PRANGALAR ESKİTTİM     Seni, anlatabilmek seni.    İyi çocuklara, kahramanlara.    Seni anlatabilmek seni,    Namussuza, halden bilmeze,    Kahpe yalana.    Ard- arda kaç zemheri,    Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.    Dışarda gürül- gürül akan bir dünya...               Bir ben uyumadım,    Kaç leylim bahar,    Hasretinden prangalar eskittim.    Saçlarına kan gülleri takayım,    Bir o yana     Bir bu yana...    Seni bağırabilsem seni,    Dipsiz kuyulara,    Akan yıldıza,    Bir kibrit çöpüne varana,    Okyanusun en ıssız dalgasına    Düşmüş bir kibrit çöpüne.    Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,    Yitirmiş öpücükleri,    Payı yok, apansız inen akşamlardan,    Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,    Seni anlatabilsem seni...    Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır    Üşüyorum, kapama gözlerini...  Ahmed ARİF

Ádin Batsin

yüreğime bir gül çizdim kanlı yaş ile yaktın beni küle döndüm dumana döndüm nasıl edem nere gidem dertli baş ile bilemedim teli kırık kemana döndüm canım aldın, can evimden vurdun ya sende küstüm sana, faydası yok, geri dönsen de sende vefasız çıktın, sende hayırsız çıktın sen de vicdansız çıktın adın batsın zaman ola devran döne sen de çekesin yitiresin umudunu heder olasın aşka düşe kahrolasın candan bıkasın ömrün boyu bir kez olsun gülmeyesin sen ki beni rezil ettin yedi cihanda yalan oldum talan oldum senin sayende sende vefasız çıktın, sende hayırsız çıktın sen de vicdansız çıktın adın batsın beni özleyince bir nehir yatağını bulsun kor düşsün dağlarına, ceylanlar suya insin sesime bakıpta ağlıyorum sanma seni özleyince böyle olsun birazda ayrılıversin yaprak dalından insan sevdiğinden ayrılıversin kan damarımdan can pazarından adam baharından ayrılıversin dağda dört mevsim erimeyen kar varya yokluğum öyle erimesin sende vefasız çıktın, sende hayırsız çıktın sen de vicdansız çıktın adın batsın                                                                    İBRAHİM SADRİ